مهربانان، انتقال‌دهندگان سنت و فرهنگ ملی ایرانی به دورة اسلامی

نویسندگان

چکیده

مقالة حاضر به بررسی بیتی از هفت‌پیکر نظامی می‌پردازد و برای اثبات فرضیة مورد نظر، سیر تاریخی خنیاگری را از ایران و بین‌النهرین باستان، بررسی و ارتباط آن را با آیین مهر و دین زردشت، تحلیل و ارزیابی می‌کند. نگارندگان کوشیده‌اند نمودهایی از این رامشگران را در ادبیاتِ ایران پس از اسلام بررسی کنند و به اثبات برسانند که واژة «مهربان» در دوره‌ای از ایران باستان به نوازندگان و آوازخوان‌های آیینی اطلاق می‌شده و در برخی از آثار ادبیات فارسی نمود یافتهاست. همچنین ننشان داده‌ایم که مهربانان، خنیاگران مرتبط با آیین مهر بوده‌اند که پیش از گوسان‌ها ظهور کرده‌اند. اینان به همراه گوسان‌ها انتقال‌دهندة داستان‌ها، حماسه‌ها، سنت‌ها و فرهنگ ملی ایران از دوران باستان به دورة اسلامی به شمار می‌آیند. واژة «نوایین» نیز که به اشتباه در همة متون فارسی با صفت مرکّب «نوآیین» خلط شده، در اصل به‌عنوان واژه‌ای مستقل، صفت نسبی از «نوا» است و باید به «دارای نوا» معنی شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Mehrbānān, a Bridge between Iranian and Islamic Culture and Tradition

نویسندگان [English]

  • Bizhan Zahiri Nav
  • Ja’far Eshqi
چکیده [English]

This article, through studying the evolution of minstrelsy from Iran and ancient Mesopotamia, and its relation to Mitraism and Zoroastrianism, focuses on the role of minstrels in post-Islamic Persian literature, and proves that in ancient Iran, the word “Mehrbān” was used to address religious singers. It will be also demonstrated that Mehrbānān were related to Mitraism and appeared before Gosāns, and accompanied them to join Iranian stories, epics, traditions and culture to Islamic tradition and culture. In addition, the word “Navā’een” which has wrongly been confused with “Noā’een”, is connected to “navā” and means a person who has the capacity to sing, i.e. a singer or a minstrel.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Mehrbān
  • Mitraism
  • Herodule
  • namf
  • noā’een
  • navā’een