TY - JOUR ID - 467 TI - ساخت روایی قصه در مثنوی JO - ادب پژوهی JA - ADAB LA - fa SN - 1735-8027 AU - مهدی زاده فرد, بهروز AD - Y1 - 2014 PY - 2014 VL - 7 IS - 25 SP - 91 EP - 111 KW - پیرنگ KW - روایت توبرتویی KW - تصنّع KW - تکرار KW - قصه KW - مثنوی DO - N2 - نمودار کلّی ساختار روایت در قصه‌های مثنوی تابع پیرنگی ساده و بی‌پیچش است؛ دریافت فراز و فرود و کشش و ایستایی قصه‌ در مثنوی مستلزم توجه به این نکته است که ابیات روایی و روایت‌گریز از هم تشخیص داده شود. گذشته از این، فهم روایت توبرتویی (داستان در داستان) در مثنوی، به رهیافت عمیق‌تری از تشخیص حد و مرز روایت و روایت‌گریزی منتهی می‌شود. در این مقاله ضمن توضیح و ترسیم پیرنگ روایت در مثنوی، دو ویژگی تصنّع و تکرار (چندبارگی) نیز تشریح و تحلیل شده‌است. تصنّع در روایت به این معناست که شخصیت‌ها و کنش‌های داستانی به‌شدت سرسپردة موازین موعظه‌مدار نویسنده یا راوی دانای کل باشند؛ به این ترتیب، تلقی مخاطب از فرایند کلی قصه نیز می‌تواند با نوعی دلزدگی نسبی همراه باشد. همچنین با توجه به ظرفیت بینامتنی مثنوی و توجه آن به کلیشه‌های قصه‌پردازی پیش از خود، ویژگی تکرار در رگه‌های پیدا و پنهان روایت قصه‌های مثنوی محسوس و قابل باور است. UR - https://adab.guilan.ac.ir/article_467.html L1 - https://adab.guilan.ac.ir/article_467_2cdd7b352c581eba91027a29e43eaa8c.pdf ER -