TY - JOUR ID - 370 TI - روایت زمان در رمانِِ از شیطان آموخت و سوزاند JO - ادب پژوهی JA - ADAB LA - fa SN - 1735-8027 AU - فاضلی, فیروز AU - تقی نژاد, فاطمه AD - Y1 - 2010 PY - 2010 VL - 4 IS - 12 SP - 7 EP - 30 KW - روایت KW - ژرار ژنت KW - زمان KW - کانونی سازی KW - فرخنده آقایی DO - N2 - از شیطان آموخت و سوزاند نوشتة فرخنده آقایی از رمان‌های برجسته معاصر فارسی است که موفق به دریافت جایزۀ منتقدان مطبوعات شده است. این اثر، روایتی از زندگی آدم‌های شهری است. زندگی و وضعیت زن داستان در دنیای شهر، دغدغۀ اصلی نویسنده را شکل ‌می‌دهد. استفاده از تکنیک قدیمی، اما جذاب یادداشت‌های روزانه، و توجه خاصّ به عنصر زمان در روایت، از ویژگی‌های درخور توجه این کتاب است. نویسنده با این تمهید هنری، رمان را به سمت یک بافت درخشان فرمی پیش ‌می‌برد و زمانی نزدیک به دو سال از زندگی شخصیت اصلی را روایت می‌کند و به‌خوبی، بی‌مکانی و بی‌خانمانی قهرمان داستانش را با این قالب روایی به تصویر می‌کشد. برجسته‌سازی زمان، به‌ویژه انتخاب کانون روایت مناسب، در باورپذیری زندگی سخت شخصیت اصلی داستان و روحیّات او در ذهن مخاطب نقش تعیین‌کننده دارد. این مقاله به بررسی و تحلیلِ چگونگی روایت و روابط زمانمند آن در این اثر از نظرگاه ژرار ژنت می‌پردازد و اهمیت به‌‌کارگیری عنصر زمان و وابسته‌ها و هم‌بسته‌های آن را به عنوان یکی از بنیان‌های روایت‌های مدرنیستی بازمی‌نماید. UR - https://adab.guilan.ac.ir/article_370.html L1 - https://adab.guilan.ac.ir/article_370_e8d9def71cd927c0bf69e2f482c68a40.pdf ER -