%0 Journal Article %T غیب اندیشی مولوی در مثنوی معنوی %J ادب پژوهی %I دانشگاه گیلان %Z 1735-8027 %A محرمی, رامین %D 2009 %\ 04/01/2009 %V 3 %N 9 %P 107-127 %! غیب اندیشی مولوی در مثنوی معنوی %K غیب اندیشی %K مثنوی %K عالم عینی %K اندیشه عرفانی %K مولوی %R %X در مثنوی، غیب ارتباط و پیوند عمیقی با عالم شهادت دارد. از دیدگاه مولوی، غیب با آنکه صورت مجرّد دارد امّا نشانه‌ها و تأثیر آن را در عالم عینی می‌توان مشاهده کرد. قلمرو بی‌کران غیب در پهنۀ عالم عینی نیز حضور دارد و کلّ پدیده‌های عالم، دارای بُعد غیبی هستند و کمال و اعتبار خود را از بُعد غیبی خود کسب می‌کنند. مولوی غلبۀ غیب بر عالم شهادت و ارتباط آن دو را از طریق تمثیل در مثنوی نشان داده است. ارزش انسان نیز، به عنوان اشرف مخلوقات، ناشی از قوای غیبی وجود او، نظیر عقل، جان و دل است. جمادات نیز دارای بُعد غیبی هستند و ذرّه‌ای از عالم شهادت از نفوذ عالم غیب به دور نیست. قرآن، احادیث، کلام اشعری و تجربۀ عرفانی، منابع اصلی اندیشۀ مولوی دربارۀ غیب‌اند. طرح مباحثی نظیر قضا و قدر، جبر و اختیار، فنا، رضا، توکّل و ... در مثنوی، ریشه در اعتقاد مولوی به سریان غیب در عالم شهادت دارد. %U https://adab.guilan.ac.ir/article_349_a4ba154772c3233d2c4f61b9a0b38157.pdf