چسبیدن آن به نام کوچک هنگام تلفظ نام و نام خانوادگی است. به‌رغم این‌که کسرۀ اضافه به هر اسمی در ساخت‌های اضافی یا وصفی می‌چسبد، به هر نام کوچکی افزوده نمی‌شود. براساس مطالعات قبلی، تکیة اسم بر هجای آخر واقع می‌شود. بنابراین، این‌گونه برداشت می‌شود که چون نام و نام خانوادگی از مقولۀ اسم‌اند، تکیۀ آنها نیز لزوماً بر هجای آخر قرار می‌گیرد. ولی در این پژوهش به این نتیجه رسیده‌ایم که تکیۀ نام و نام خانوادگی در مواردی بر هجای آخر قرار نمی‌گیرد. الگوی تکیۀ نام و نام خانوادگی و موارد افزودن و حذف کسرۀ اضافه به نام کوچک به هم مرتبط‌اند و تابع محدودیت‌های زبان‌شناختی و فرازبان‌شناختی گوناگونی هستند. این موارد یک‌به‌یک در این مقاله مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته‌اند.
)
